Қазақ поэзиясы мен прозасындағы алыптардың ортамыздан күн санап мәң-гілікке аттануы қатты алаңдатады. Әрине, олардың еңбектері ұрпағына әлі талай азық болары анық. Бірақ осылардың орнын басатын ақын-жазушы, зиялыларымыз бар ма?! «Жоқ» деп ауызды қу шөппен сүрткен жөн болмас. Бірақ, жағдайдың мәз емес екендігі анық. Мемлекет бұл саланы жүйелі қолдап, нақты жұмыстанбаса, уа-қыт өте «әй, қап» деп сан соғар кез де алыс емес.